วันจันทร์ที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2553

ช่วงเวลา

1.  หากว่าความรักเป็นเหมือนกับต้นไม้
 เมื่อมันแห้งเหี่ยวตายไป
 เรายังต้องรอเวลาให้รากไม้ที่อยู่ใต้ดินสลายกลายเป็นปุ๋ยไปซะก่อน
ให้ดินนั้นกลับมาอุดมเหมือนเดิม แล้วค่อยปลูกต้นใหม่ลงไป
หากว่ารีบร้อนปลูกเกินไป รากใหม่อาจจะลงไม่ลึกพอเพราะติดรากเก่าที่ยังไม่สลายไป
สุดท้ายมันก็อาจจะโค่นลงอีกก็ได้
......................................
2.  เวลาที่เราสนใจหนังสือซักเล่ม ถ้าเราหยิบขึ้นมาแล้วมีพลาสติกหุ้มอยู่ มั่นใจได้เลยว่ายังเป็นหนังสือใหม่ ยังไม่เคยผ่านมือใครมาเลย แต่เราก็คงต้องจ่ายตังค์ก่อนถึงจะได้รู้ว่าข้างในเขาเขียนอะไรเอาไว้.....
แต่กับหนังสือมือสองบางเล่มมันอาจจะเคยผ่านมือใครต่อใครมากมายแต่ก็เราเปิดอ่านข้างในได้เลยไม่ต้องจ่ายตังค์......บางคนอ่านแค่รู่ว่าเป็นยังไงก็จ่ายตังค์ซื้อ บางคนอ่านได้ครึ่งเล่มก็ซื้อไปอ่านต่อ.....แต่บางคนยืนอ่านอยู่ตรงนั้นจนจบเล่ม....วางไว้ที่เดิม....แล้วหันหลังเดินจากไป...
บางเล่มปกสวย แต่เนื้อหาข้างในก็ไม่ได้ให้สาระที่ถูกใจเราซักเท่าไหร่ บางเล่มปกอ่านจะดูจืดๆ แต่ข้างในอาจจะมีปรัชญาชีวิตลึกซึ้งเขียนเอาไว้ก็ได้
กับหนังสือซักเล่มหากว่าเรามีเวลามากพอที่จะเปิดอ่าน มันมักจะมีเรื่องราวเขียนเอาไว้เสมอ
แต่ก็อีกนั่นแหละหนังสือบางเล่มมันก็เหมาะกับบางคนเท่านั้น
.........................................
3. เช้าวันหนึ่งฉันตื่นนอนขึ้นมา มองไปเห็นหนังสือเล่มหนึ่งที่เคยซื้อเอาไว้เมื่อปีที่แล้ว จำได้ว่าวันนั้นใครคนหนึ่งก็ไปด้วย ฉันพลันนึกไปถึงตอนที่บอกกับเธอว่า ฉันชอบเธอ และในวันนี้ของทุกๆปีฉันก็จะพูดคำๆนี้กับเธอ ในความรู้สึกตอนนั้น พูดเพราะว่ารู้สึกแบบนั้นและอยากจะทำแบบนั้นจริงๆนะ แต่รู้อะไรมั้ยผ่านไปแค่สามเดือนฉันก็นึกหน้าใครคนนั้นไม่ออกแล้ว ทำไมกัน ทั้งที่ตอนนั้นมันมากมาย แต่ตอนนี้มันไม่เหลืออะไรแล้ว จืดจาง หายไป ไม่รู้สึกเลยว่ามันเคยเกิดขึ้น คิดแล้วก็น่าใจหาย ว่าเรากลายเป็นแบบนี้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่
"ชีวิตคนเรามันเป็นแค่ช่วงเวลา"
ใครบางคนเคยพูดเอาไว้เสมอ และมันก็คือความจริงด้วยสิ มีเกิดขึ้น มีจบลง มีพบ มีจาก ทุกคนเหมือนกันหมด ต่างกันแค่ว่าในระหว่างช่วงเวลาเหล่านั้น เรารู้สึกอย่างไร และได้เท่าอะไรเพื่อช่วงเวลาเหล่านั้นมากกว่า ช่วงเวลาบางทีก็สั้น บางทีก็ยืดยาว แต่สุดท้ายมันก็จบลงเหมือนๆกัน
เมื่อเป็นอย่างนี้แล้ว แทนที่จะรู้ว่าควรทำให้ดีกับช่วงเวลาที่เหลืออยู่ของกันและกัน
ฉันกลับรู้สึกกลัว ไม่ได้ว่ามันจะจบลงเร็วรึป่าว
แต่กลัวว่าสักวันหนึ่ง ความรู้สึกนี้มันจะหายไป
ความรู้สึกที่มีต่อเธอ
..................................................
ฉันคงเศร้าใจอย่างมากมาย จนอาจจะกลั้นน้ำตาไม่ไหว หากว่าวันหนึ่งข้างหน้า ความรู้สึกที่ต่อเธอในตอนนี้ มันหายไป
ทำอย่างไรดีความรู้สึกที่มีในตอนนี้มันจะอยู่กับฉันตลอดไป แม้ในวันที่เธอจากไปไกลแล้วก็ตาม

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น