วันจันทร์ที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ถึง...เธอผู้เป็นที่รัก 2


14 พฤษภาคม


เมื่อคืนฝนตกหนักเลยล่ะ คราวที่แล้วยังบ่นๆเรื่องฝนอยู่เลย กลัวว่าฝนจะไม่ตกที่ไหนได้ยังไม่เข้าหน้าฝนเต็มที่ แต่เมื่อคืนเทมายังกับฟ้ารั่วแน่ะ เล่นเอาต้นไม้ที่ปลูกไว้หลายต้นล้มไปเป็นแถบเลย ยังดีนะที่ต้นดอกราตรีหน้าบ้านไม่โดนลมหักไปด้วย ยิ่งรักมากซะด้วยสิ ก็มันหอมนี่นา อีกอย่างนะ ที่ชอบเพราะว่าดอกไม้ต้นนี้มันพิเศษ ตรงที่มันจะบานและส่งกลิ่นหอมเฉพาะช่วงเวลาเท่านั้น พอเช้ามาดอกจะร่วงและบานใหม่ในคืนต่อไป คงเพราะเป็นแบบนี้กระมังใครๆถึงได้เปรียบกับผู้หญิงกลางคืนว่าเป็นเหมือนดอกราตรี เท่านั้นยังไม่พอสมัยก่อนจำกันได้ไหม ละครเรื่อง ภูติพิศวาส นั่นไงที่นางเอกเป็นผีมักจะชอบโผล่ออกมาแถวต้นราตรีอยู่บ่อยๆ ดีนะไม่มีผีนางราตรีแข่งกับนางตานีซะเลย ตอนนั้นยังเด็กมากเลยก็เล่นเอาหลอนไปเหมือนกันเวลาลงมาช่วยยายเก็บดอกไม้ไปไหว้พระ เพราะต้องเดินผ่านซุ้มต้นดอกราตรีอยู่บ่อยๆ แต่ยอมรับละว่าชอบกลิ่นของมันจริงๆ ทุกวันนี้ยังเก็บมาไว้ข้างหมอนอยู่บ่อย แต่เวลาที่คุณอยู่ด้วยน่ะไม่เก็บมาหรอก เพราะคุณหอมกว่าดอกไม้เป็นไหนๆ มัวแต่คิดเรื่องดอกราตรีซะเพลิน หันมาดูเจ้าต้นไม้ที่หักล้มจากแรงลมเมื่อคืนแล้วเสียดาย แต่ละต้นที่ปลูกไว้หักไปเยอะเลย พอเจ้าของไม่อยู่มันก็พาลหักไปซะอย่างนั้น ใจดำเหมือนคุณไม่มีผิดเลยนะ มาปลูกอะไรไว้ในหัวใจคนอื่นพอจะไปก็ทิ้งรากเอาไว้ทิ่มแทงใจคนอยู่ทางนี้อย่างนี้ไม่เห็นใจกันบ้างเลย วันนี้ทั้งวันเลยไม่ได้ทำอะไรเลย เพราะมัวแต่คิดถึงคุณ คิดถึงต้นไม้ที่หักไป แต่ว่ายังไม่ได้ปลูกใหม่หรอก คิดว่าจะรอให้รากเหลือๆของต้นที่หักไปย่อยกลายเป็นปุ๋ยซะก่อน ค่อยจะลงต้นใหม่ คงจะดีกว่า หากว่ารีบร้อนปลูกต้นใหม่ลงไปรากเก่าจะทำให้รากใหม่ล้มลงซะเปล่าๆ ต้นเก่าก็ไม่หายต้นใหม่ก็ปลูกไม่ได้ ไม่ได้ชมดอกไม้กันพอดี พอคิดเรื่องนี้แล้วคิดถึงเพื่อนเก่าสมัยเรียนบางคนที่มักจะบอกว่าเลิกกับแฟนคนนี้ก็รีบหาคนใหม่เลยจะได้หายเศร้าไวๆ จริงแล้วคิดว่ามันอาจจะเหมือนกับต้นไม้พวกนี้ก็เป็นได้ อย่าว่าแต่เรื่องความรักเลยคิดว่าอะไรก็ตามที่เราเคยผิดพลาดไปแล้วมักจะได้บทเรียนกลับมา ถ้าบทเรียนนั้นยังไม่ผ่านการคิดวิเคราะห์อย่างละเอียดแล้วล่ะก็เราก็อาจจะพลาดได้อีกเรื่อยๆเหมือนกัน เหมือนกับที่ใครบางคนเคยว่าไว้ มีบทเรียนแต่ไม่ยอมทำการบ้านจะสอบผ่านได้ยังไง อีกอย่างในชีวิตจริงของคนเรานั้นมีโจทย์ไม่เหมือนกันจะใช้คำตอบเดียวกันได้ยังไงล่ะจริงไหม ก๋วยเตี๋ยวร้านนี้ไม่อร่อยใช่ว่าร้านต่อไปจะไม่อร่อยนี่นา อย่ารีบเร่งเกินไปก็พอ

พูดมาซะยาวเลยสุดท้ายวันนี้ทั้งวันยังไม่ได้ปลูกต้นไม้ใหม่ แต่ก็ยังดีที่มีเจ้าดอกราตรีนี้เป็นเพื่อนพอให้ได้กลิ่นหอมก่อนหลับฝันดีอยู่บ้างพอได้หายคิดถึงคนบางคนแม้ว่ากลิ่นจะหอมสู้ใครคนนั้นไม่ได้ก็เหอะ
                                                                                                               คิดถึงเสมอ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น